مقدمه
عمل کردن به آنچه در برنامه ی زندگی انسان مورد اهمیت است از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در حوزه تفکر انسان اعتقادات بسیاری دارد و با این اعتقادات در حال زندگی است و در رفتار با عمل خود این اعتقادات درونی خود را نشان می دهد. لذا هر انسانی با توجه به موارد مذهبی و علمی و سایر امور خود با دیگران در حال ارتباط است و یا در حوزهه شخصی خود ذهنیات خود را تنظیم و از آنها بهره برداری می کند. در جامعه بشری و انسانی هر چه از لحاظ اخلاقی و عملی بر روی خود برنامه ی درستی را اجرا کند در نظر دیگران به هفرهنگ بالا و انسان مداری معرف می شود. و هرچقدر در حوزه عمل خود رعایت عملی کمتری داشته باشد در نظر جامعه مدنی انسان بی بهره از اصول بشری قرار می گیرد و سطح تعاملات با اینفرد کتر می شود و دچار خسارت های مادی و معنوی می گردد. در این نوشتار سعی شده است به بخشی از موارد در حیطه عمل پرداخته شود و رویکرد توصیفی بحث را بیان کرد.
